در سلسله مراتب مباحث دانشگاهي به ويژه در علوم اجتماعي
رشته هاي مردم شناسي و انسان شناسي از مباحث نسبتاً جديد در يکصد سال اخير
است. انسان شناسي Anthropology در يک ديد کلي، مطالعه خصوصيات انساني است
که ويژگي هاي جسماني نشانه هاي فرهنگي، فکري و تاريخي را در بر گرفته و به
مطالعه چگونگي دنياي تغييرات و دلايل تحولات زيستي در گروهها و جمعيتهاي
مختلف انساني مي پردازد .
مراد از مردم شناسي Ethnology مطالعه ويژگي هاي فرهنگي و
اجتماعي گروههاي انساني در محدوده جغرافيائي معين و در دوره تاريخي مشخص
است که عناصر ويژه اي نظير، زبان، هنر، موسيقي، آداب و سنن، ازدواج، عادات
و خلقيات، خانواده، خويشاوندي، مذهب، اقتصاد، حقوق، پوشاک، فنون ... را در
برمي گيرد. فرهنگ Culture نيز با گسترش دامنه مطالعات و تحقيقات فرهنگي و
پيشرفت تکنولوژي، داراي معنا و مفهومي وسيع و همه جانبه گرديده است، به طوري
که در تعريف آن آمده است:
فرهنگ عبارت است از مجموعه اي شامل آداب و رسوم، اعتقادات، اخلاقيات، مهارت
ها و فنون، هنر و ... که انسان به عنوان عضوي از جامعه آن را فرا مي گيرد
و در قبال آن جامعه نيز تعهداتي دارد.
به اين ترتيب مطالعه و تحقيق فرهنگها قسمت عمده اي از قلمرو مردم شناسي را
در برمي گيرد. از اين رو برخي از دانشمندان دانش مردم شناسي و انسان شناسي
را «علم مطالعه فرهنگ ها» (اعم از مادي و غيرمادي) مي دانند.
زيبائي رشته علوم اجتماعي به ارتباطات زيبائي كه بين اجتماع انسان‌ها برقرار است ، بر مي‌گردد.
انسان‌ها در كنار يكديگر نيازهاي فراوان خود را مرتفع مي‌كنند و اين فراواني
نياز، پيچيدگي‌هاي زيادي را براي رسيدن به رفاه اجتماعي بوجود مي‌آورد. مسائلي
مانند مسكن، اشتغال، آموزش، بهداشت، ... در رشته علوم اجتماعي پژوهش و مطالعه
براي رسيدن به رفاه را بررسي مي‌كند.
علاقه به مسائل خبري و اجتماعي، داشتن روحيه جمع گرائي و داشتن بيان خوب
و در پايان پايه قوي آماري از شروط موفقيّت در اين رشته است.
در كنكور سراسري ، ضريب درس رياضي 4 مي‌باشد.
|
|
